Flanker ailesi, Sukhoi Design Bureau (Suhoy Tasarım Bürosu) tarafından 1969 yılında tasarlanmaya başlanan üstün manevra kabiliyetlerine sahip bir savaş uçağı ailesidir. Sovyetler Birliği yönetimi isteği üzerine Amerika’nın F-14, F-15, F-16 ve F-18 savaş uçaklarına karşı olarak geliştirildi. İlk prototipi olan T-10 1977 yılında uçtu. Ancak yapılan testlerden alınan sonuçlar beğenilmediği için prototipin geliştirmesine karar verildi. 1981 yılında Su-27 adı altında seri üretime geçti ve 1984 yılından itibaren hizmete girmeye başladı. Ardından, Su-30, Su-33( Sovyet donanması için üretilen versiyonu), Su-34 ( Kara taarruzu ve bombardıman için üretilen versiyonu) ve Su-35 gibi savaş uçakları Su-27 savaş uçağı üzerinden geliştirilmiştir.
Tasarım
Geniş bir uçak olmasına rağmen üstün manevra kabiliyetine sahip olan Su-27’ye bu özelliği kazandıran en önemli özellik tasarımıdır. Yüksek oranda (yaklaşık %30) titanyum kullanılarak ağırlığı minimize etmek istenmiştir. Rakipleri arasında daha yüksek oranlı olanı yoktur. Ayrıca kompozit malzemeye yer verilmemiştir. Ok kanat kenarları gövdenin ön kenarlarında daralmaktadır. Uç kısımları kanat tipi füzeler ve ECM podları kırpılmış olduğu için delta kanatlı gibi görünmektedir fakat Su-27 bir delta kanat değildir. Bunun sebebi sahip olduğu geleneksel dikey kuyrukları, motorlarının her iki dış yanına, uçağa ek yatay denge sağlamak amacıyla yerleştirilmiş olan yatay ve merkezden aşağı yönlü hareketli olan kanatçıklar yerleştirilmiştir.
Su-27 için kullanılan Lyulka AL-31F motorları hem güvenlik hem de kesintisiz hava akımı için geniş hava boşluğuna sahiptir. Motorlar arasındaki boşluk, kanat yükünü azaltarak ek kaldırma kuvveti sağlamaktadır. Su-27’nin geliştirilmiş modellerinde “fly-by-wire ( elektronik kumandalı uçuş sistemi)”, MFD, HUD gibi modern sistemler mevcuttur. Radar olarak 60 mil menzilli, aynı anda 10 hedefi takip edebilen, 3 hedefle savaş konumuna girebilen Phazotron “Zhuk” radarı kullanılmıştır.
Hizmete girdikten sonra Sovyetler Birliği Bakanlar Konseyi tarafından Su-27M modelinin geliştirilmesi ve Su-27 tasarımının temel alınması talimatı verilmiştir. İleride Su-27M modeli “Su-35” unvanını alacaktır. Bu geliştirilen modelin tasarımı Su-27’nin tasarımına benzese de kanatların önündeki küçük kaldırma yüzeyi olan kanartların eklenmesi ve kanat ön kenar uzantılarının yeniden şekillendirilmesi uçağın 10g’lık manevralar yapmasına olanak sağladı.
Su-27’de ise sadece maksimum 9g’lık manevralar yapılabiliyordu.
Su-35S ve Teknik Özellikleri
Su-35, 1988 yılında Sovyet Hava Kuvvetleri bünyesinde hizmete başladı. Toplam 12 adet Su-27M savaş uçağı üretildi. Sonrasında modernizasyon geçirerek Su-35S modeli seri üretime geçti ve 115 adet (3 tane test, 112 tane seri üretim uçağı) üretildi. Ana kullanıcıları Rus Hava Kuvvetleri ve Çin Halk Kurtuluş Ordusu Hava Kuvvetleri’dir.
Azami Hız : 2,400 km/s (1,500 mph, 1,300 kn) - M2.25 irtifada
1,400 km/s (870 mph, 760 kn) - M1.13 deniz seviyesinde
Seyir Hızı : 1,250 km/s (780 mph, 670 kn) - M1.1+ orta irtifada süperseyir
Muharebe Menzili : Yaklaşık 1,600 km (990 mil, 860 nmi)
Azami Menzil : 2 harici yakıtıyla 4,500 km (2,800mil, 2,400 nmi)
Harici yakıtsız 3,600 km (2,200 mil, 1,900nmi)
Servis Tavanı: 18,000 m (59,000 feet)
g Limitleri : +9
Tırmanma Hızı : 280 km/s (55,000 ft/min)
Kanat Yüklemesi : %50 yakıtla 408 kg/m² (84 lb/sq ft)
Tam yakıtla 500.8 kg/m² (102.6 lb/sq ft)
İtiş Ağırlık Oranı : %50 yakıtla 1.13 with
Tam yakıtla 0.92 with
Brüt Ağırlık : %50 yakıtla 25,300 kg (55,777 lb)
Azami Kalkış Ağırlığı : 34,500 kg (76,059 lb)
Yakıt Kapasitesi : Dahili 11,500 kg (25,400 lb)
Motor : 2 × Saturn AL-41F1S motoru, motor başına 86.3kN itiş, art yakıcıyla motor başına 142 kN itiş
Su-35 ve Su-35S hava-hava, hava-kara, gemisavar ve radar savar füze kullanma kabiliyetine sahiptir. Ayrıca lazer güdümlü, TV güdümlü bombalarda kullanabilir.
Aviyonik Sistemler
Irbis-E pasif elektronik taramalı radar
OLS-35 kızılötesi tarama ve takip sistemi
L175M Khibiny-M elektronik karşı tedbir sistemlerine sahiptir.
Türkiye ve Su-35
Türkiye’nin F-35 programından çıkarılmasından sonra F-35’lerin yerini doldurma çabası sürerken birçok kez Su-35’in de bir alternatif olduğu dile getirildi. Hatta direkt olarak birinci ağızdan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ve Rusya Federasyonu Başkanı Vladimir Putin karşılıklı olarak böyle bir ihtimalin varlığını dile getirmişti. Türkiye’nin Eurofighter Typhoon alma isteği açıklandıktan sonra bu ihtimal artık kalmamıştır.
KAYNAKÇA :